Singapurda inson huquqlari

 Singapurdagi inson huquqlari Singapur Konstitutsiyasida kodekslangan boʻlib, u fuqarolarning qonuniy huquqlarini belgilaydi. Bu huquqlar Konstitutsiya bilan himoyalangan boʻlib, ularga oʻzgartirishlar va referendumlar kiradi. Singapur hukumati fuqarolarning huquqlarini cheklash yoki siyosiy muxolifatni bostirish uchun keng vakolatlarga ega boʻlsa-da, bu huquqlar mustaqillikka erishgan kundan boshlab sezilarli darajada rivojlangan^[1][2]. 2018-yilda Singapur „Chegara bilmas muxbirlar“ tashkiloti tomonidan Butunjahon matbuot erkinligi indeksida 151-oʻrinni egalladi^[3]. AQShda joylashgan „Dunyodagi erkinlik“ tashkiloti 2015-yil Singapurga „siyosiy erkinlik“ boʻyicha 7 balldan 3 ball, „fuqarolik erkinliklari“ boʻyicha 7 balldan 3 ball (bu yerda 1 ball „eng erkin“), umumiy reytingda „qisman erkin“ ball oldi^[4].

Singapur Konstitutsiyasining 14-moddasi, xususan, 14 (1) — moddasida Singapur fuqarolariga soʻz va soʻz erkinligi, qurolsiz tinch yigʻilishlar va uyushmalar oʻtkazish huquqlari kafolatlanadi. Lekin ushbu huquqlardan foydalanish Konstitutsiyaning 14-moddasi 2- qismida koʻrsatilgan asoslar boʻyicha Singapur parlamenti tomonidan oʻrnatilgan qonunlar bilan cheklanishi mumkin.

1. ↑ „ODS HOME PAGE“. documents-dds-ny.un.org. 2020-yil 4-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 16-noyabr.
2. ↑ „2009 Human Rights Report: Singapore“. U.S. Department of State (11-mart 2010-yil). 2010-yil 24-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 15-mart 2014-yil.
3. ↑ „Singapore: Intolerant government, self-censorship“. Reporters Without Borders. Qaraldi: 6-fevral 2019-yil.
4. ↑ „Freedom in the World 2015“. Freedom House. Qaraldi: 19-sentabr 2015-yil.